Steve Jobs podobno zniekształcał rzeczywistość. Dopasowywał ją do swoich aktualnych potrzeb. Wypierał z głowy pewne fakty, skupiając się na tym, co było dla niego aktualnie ważne. Często odrzucał oczywistość, zaprzeczał jej i usuwał ją skutecznie ze swojego życia.
Korzystając z odwiecznego prawa rodzica, postrzegam swoje dzieci jako absolutnie wyjątkowe. I takie właśnie są. To w ramach wyjaśnienia, skąd to zestawienie z Jobsem.
We wtorkowy poranek Gabrysia zapytała mnie, czy możemy zrobić sobie dziś wolne od pracy i przedszkola. Prośbę argumentowała faktem, że ma dużo zajęć i nie zdąży ich wykonać, jeżeli będzie musiała iść do przedszkola. Do czynności niecierpiących zwłoki należało malowanie styropianowych wielkanocnych jajek i rysunek krowy i kurczaka.
Nie zwracając szczególnej uwagi na to co mówię, założyła fartuszek do malowania, przygotowała farby i pędzle.
– Gabi, zaraz musimy wychodzić, proszę, pomalujesz jajka po powrocie.
– nie po powrocie, bo ja nigdzie dziś nie idę.
– ale ja idę do pracy.
– skoro ja nie idę do przedszkola, to ty też nigdzie dziś nie idziesz – odpowiedziała Gabi.
Oczywiste, przecież nie mogę zostawić dziecka bez opieki.
Przez chwilę rzeczywistość nagięła się pod naporem Gabi, która od pięciu lat wytrwale praktykuje tę sztukę. Z efektami oczywiście 🙂
Jako że zniekształcanie rzeczywistości jest mocno kuszące, ja również uległam tej pokusie i zniekształciłam nieco zniekształconą już rzeczywistość Gabrysi.
Osiągając kompromis zdążyłyśmy do przedszkola i pracy, ozdabiając wcześniej wielkanocne jajko.
La La Las 