Na mielopatię degeneracyjną nie ma lekarstwa. Nie ma też potwierdzonych metod, które mogą skutecznie opóźniać postęp choroby. Każdy pies choruje inaczej. W swoim tempie. Nie bez znaczenia są dodatkowe obciążenia i choroby występujące równolegle. Wiadomo też, że każde przeziębienie i utrata odporności może nasilić objawy choroby.
Nauczyłam się żyć ze świadomością choroby Tajki. Nauczyłam się cieszyć z tego, co mamy tu i teraz. Nie skupiam się na tym, co by było gdyby. Robię to, co mogę. Nie byłabym jednak sobą, gdybym nie starała się trochę oszukać DM 🙂
Dwa razy w tygodniu Tajka chodzi na bieżni wodnej. Każdorazowo po 45 minut. Bardzo dużo spacerujemy. Wybieramy różne powierzchnie. Wchodzimy pod górki, schodzimy. Różnorodność bodźców jest niezwykle ważna.
Ponieważ mielopatia to choroba autoimmunologiczna o podłoży genetycznym, wzmacniamy naturalną odporność. Każdego dnia Tajka przyjmuje też suplementy i leki:
– HMB (wspomaga prawidłowe funkcjonowanie mięśni)
– Miligamma 100 (witaminy z grupy B)
– NAC ( N-acetylocysteina – więcej informacji o działaniu Tutaj)
– Brainactive (wsparcie dla seniorów)
– Selen
– Witamina E
– Witamina C
Raz na dwa miesiące przeprowadzamy kurację lekiem Nivalin. 10 ampułek po 5 ml.
Pewnien profesor z Florydy R. M Clemmons opracował schemat wspierający leczenie (opóźnianie postępów choroby). Niestety główny lek, który zaproponował jest w Polsce niedostępny, a w USA kosztuje majątek. Więcej o metodzie Clemmonsa znajdziecie tutaj .
Oszukując czas
La La Las 